Dorpse dood
Dorpse dood
gehate verlaten straten
wanneer de zon zijn tanden
ontbloot
Sprankelende steden
doen witte gezichten
oplichten
het verleden voor heel
even vergeten
Schemerige schaduw
vanuit het duister
gefluister
dat mensen naar hun
zevende hemel stuwt
Stekende spuit
de naald verdwaald
loost zijn warme zoete gif
onderhuids
Tikkende tijd
een vluchtige zucht
begeleid de valse
ontsnapping uit de werkelijkheid
Marco van der Bij, juli
2011
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Geef je reactie....