Laat me zijn
In het holst van
de nacht prikt jouw vinger in mijn borstkas
de wind giert
rond, regen druppelt op mijn rugtas
het is koud
het gaat fout
Ik zie je onmacht,
probeer het te verwerken
Ik slik mijn
woorden in, probeer de schade te beperken
je proeft bloed
weet niet wat je
doet
Refrein
Al weet ik van
tevoren dat je me toch niet verstaat
Zou ik moeten
schreeuwen waar het echt over gaat
ik probeer
alleen te zorgen dat ik mezelf nooit meer verraad
het is van mij!
Alsjeblieft....
laat me zijn
Eigenlijk wil ik weg , jouw ketting al verankerd
je ogen spugen vuur, je foetert en je kankert
het doet pijn
ik voel me klein
Ik wil je zo graag helpen, verdrink de dronken woorden
Zal morgen wel weer doen, alsof ik het niet hoorde
je hebt me geraakt
dat gebeurt niet zo vaak
Refrein
Al weet ik van
tevoren dat je me toch niet verstaat
Zou ik moeten
schreeuwen waar het echt over gaat
ik probeer
alleen te zorgen dat ik mezelf nooit meer verraad
het is van mij!
Alsjeblieft....
laat me zijn
Marco van der
Bij 16-2-2013
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Geef je reactie....