Vanuit
jouw stoel
klopt
mijn hart
onder
druk
ademt
de avond anders
staan
alle levenssappen
schijnbaar
stil
ongedierte
vertoont
andere patronen
bladeren
van olijfbomen bewegen
tegendraads
drukken
wolken in vreemde vormen
belemmeren
de verspreiding
van
hemellicht
als
de wilde vuurtongen in de oven
langzaam
overgaan
tot
traag lispelen
van
gloeiende lokwoorden
verwacht
ik ieder moment
jouw
uitgesproken commentaar
het
blijft doodstil
jij
passeerde hier slechts
de
tijd
Marco van der Bij
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Geef je reactie....