zondag 6 november 2016

Plafond

Plafond

In dit zwaar bevochten einde
van een bezopen nacht
geloof zelfs ik
in wonderschoon ongewoon

zonder schroom
keer jij me je rug toe
laat je spaghetti bandjes achteloos
van je schouders zakken
billen baden schitterend
schimmig maanlicht verblind

ik zet mijn zinnen
op onbesproken dingen
verzin de geuren van je
wilde haar proef de smaak
van je zwetende druivenhuid
droom je handen die me bedwingen
als ik dronken van lust
tegen onbekende barrières stuit

jammer genoeg glij jij
bij dreigend ochtendgloren
in je oerlelijke zijde nachtjapon

ik weer terug waar in begon
één been buiten boord
in een draaiend bed
met ogen wijd open
gapend naar de bewegende vergeelde stukken
op het pas gewitte plafond



Marco van der Bij oktober 2016

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Geef je reactie....