donderdag 5 februari 2015

Water

Water (essence 18)

Heb de bodemloze flessenpost
een reddingsboei
toegeworpen
een vorm van stil verzet
aan de andere kant
van het koord geknoopt

heb afgebrande schepen
tegen stromen in
bewogen
de parfum van  routes
verbogen
het einddoel verborgen
in dikke mist

brandend verlangen
schommelt op golven
de snikken
half stikkend 
ingeslikt

pootje baden
misschien
maar kopje onder
voor nu
nog even niet

Marco van der Bij 04-02-2015

vrijdag 9 januari 2015

Van vlaggen en zo

normaal zou ik niet zo snel een liedtekst plaatsen, maar toch....


Van vlaggen en zo

Onze vooruitgang is niet te stoppen
prop honderd bejaarden in een opgeknapt krot
als mensen niet betalen, laat je ze verrotten
de regering, jij en ik, we spelen voor God

refrein
Maar.....
Ergens moet er toch nog liefde zijn
of is het allemaal op
Ergens moet er nog wat liefde zijn

verschrikkelijke beelden van afgehakte koppen
duizend en één lijken gestapeld in een open ondiep graf
jongens van 14 die ze wapens in hun handen proppen
meisjes van 10 naakt in bed met een vieze oude man

refrein

veel te veel praten maar niks zeggen
voorzichtig, zachtjes, anders maken ze je dood
terwijl verderop hele volksstammen vechten
om land, kleur, geloof, of om een korstje brood

refrein

Brug
onder de vleugels van grof geld
waar alleen vermogen telt
onder de vlag van hoe het hoort
wordt de waarheid steeds vermoord
onder het vaandel van een hoger doel
ik heb echt geen idee meer wat je bedoelt
Geen idee wat je bedoelt!
Geen idee wat je bedoelt!
Maar.....
Ergens moet er toch nog liefde zijn

Marco van der Bij, 01-11-2014

vrijdag 24 oktober 2014

Voelen

Voelen

boven me
alles vol
en vet
ik plant lood in mijn voeten
zet me schrap

aan de achterkant is het ijler
waarschijnlijk omdat
de rechter hersenhelft
tijdelijk blokkeert
mijn hartenkant compenseert
staat vanavond wagenwijd open
waardoor mijn bloed met een noodgang
wordt rondgepompt

ik nodig je uit
maar wil niet
dat je me plukt
of plet
ga tot daar waar je weerstand vind
ik bind je
aan mijn grenzen

buiten
in de schemering
schreeuwt een zeemeeuw
de stem van mijn opa

jouw tijd
hier
komt nog

Marco van der Bij, oktober 2014

woensdag 24 september 2014

krottenwoning

Krottenwoning

het huis
bestaat
uit stukken
geschimmeld golfplaat

binnen geen ruimte
voor lucht
slechts beschutting
tegen zoekenden

straten bestaan
uit hopen
aangestampte modder
en kronkelend geulen
waarin hoop wordt weggewist
met pis en gore smurrie

klein leven
nu al geplakt
met repen
slecht klevend tape

vastberaden klemt ze
de lompen in haar hand
stopt de gaten
in haar toekomst

rasta haar
stinkt
vage vleugen
in woeste plukken

morgen misschien
weer een dag

Marco van der Bij, 16-09-2014

vrijdag 15 augustus 2014

Gemis


Vanuit jouw stoel
klopt mijn hart

onder druk
ademt de avond anders
staan alle levenssappen
schijnbaar stil

ongedierte
vertoont andere patronen
bladeren van olijfbomen bewegen
tegendraads
drukken wolken in vreemde vormen
belemmeren de verspreiding
van hemellicht

als de wilde vuurtongen in de oven
langzaam overgaan
tot traag lispelen
van gloeiende lokwoorden
verwacht ik ieder moment
jouw uitgesproken commentaar
het blijft doodstil

jij passeerde hier slechts
de tijd

Marco van der Bij

dinsdag 5 augustus 2014

Beter laat dan nooit

Onderstaand gedicht op een balkon in Italie geschreven in de nacht van 19 op 20 juli, al op verschillend plekken gepubliceerd, hier dan ook nog maar even...

Ik wist niet
dat je voorgoed weg zou gaan
dacht dat tijd en afstand
geen rol konden spelen

het vizier gericht
op het oosten
waar warmte ooit haar oorsprong vond
zonnestralen je liefdevol beroerden
de hemel binnen handbereik was

één druk op een onbekende knop
één genadeloze klap
toekomst stortte reddeloos ter aarde
waar de koude grond haar opslokte
duisternis haar jeugd claimde
haar vele namen bibberend
op een zwarte lijst werden gezet

het westen baadde in bloed
alle antwoorden bekend
maar verscholen in mistige politiek
ik kijk vragend omhoog

de sterren kleuren rood vannacht


Marco van der Bij
19-07-2014